DIAGNOSTYKA KOSMETYCZNA – JAK ROZUMIEĆ SKÓRĘ?

2025-11-19 Egzamin TUK

Powtórka przed egzaminem TUK

WYWIAD KOSMETYCZNY – PODSTAWA KAŻDEJ DIAGNOZY

Diagnostyka kosmetyczna to serce pracy kosmetyczki. Niezależnie od tego, czy wykonujesz delikatny masaż twarzy, kwas, mezoterapię igłową czy zwykłe oczyszczanie – wszystko zaczyna się od diagnozy.

To ona pozwala zdecydować, czy możesz wykonać zabieg, jaki zabieg będzie najlepszy, w jakiej kolejności i jaką pielęgnację klient powinien stosować w domu.

Bez diagnozy pracujesz na ślepo. Z diagnozą – pracujesz świadomie.

Ten wpis jest częścią cyklu Powtórka przed egzaminem TUK, ale jego celem jest znacznie więcej niż tylko wsparcie merytoryczne podczas Twojego przygotowania do testu.

Chodzi o to, byś zrozumiała skórę jako żywy, dynamiczny organ – który reaguje, komunikuje się, zmienia. I byś nauczyła się ją czytać.

1. Dlaczego diagnoza jest kluczowa?

Wyobraź sobie, że przychodzi do Ciebie klientka, która skarży się na suche policzki i przetłuszczające się czoło. Czy to skóra mieszana? Być może. A może:

policzki są odwodnione z powodu złej pielęgnacji,
czoło błyszczy przez zaburzoną barierę hydrolipidową,
a w tle stoi stres, nieregularny sen i klimat biura z klimatyzacją.

Jeśli zatrzymasz się tylko na powierzchni („jest sucho, więc dam krem nawilżający”) – popełnisz błąd.

Diagnostyka uczy Cię patrzeć głębiej.

Nie tylko „czy skóra jest sucha?”, ale:

dlaczego jest sucha?
w jaki sposób reaguje?
co stoi za jej potrzebami?

To właśnie różni przeciętną kosmetyczkę od profesjonalistki.

2. Dwuetapowy wywiad – to MUSISZ znać (na egzamin i do pracy)

Wywiad kosmetyczny to fundament diagnostyki. W egzaminie TUK pada regularnie, bo arkusze egzaminacyjne są tak skonstruowane, by sprawdzić, czy przyszła kosmetyczka rozumie jego wagę.

Dlaczego wywiad ma aż dwa etapy?
Ponieważ każdy etap ma inne cele.

Inne pytania są potrzebne, aby wykluczyć przeciwwskazania, a inne, żeby zrozumieć skórę i styl życia.

Wywiad to nie checklista. Dobry wywiad ma być rozmową, w której słuchasz między słowami, obserwujesz komunikację niewerbalną i uczysz się klienta.

ETAP I: Wywiad bezpieczeństwa — zanim cokolwiek zrobisz

Cel: wykluczenie przeciwwskazań ogólnych.

Ten etap zadaje się jeszcze zanim dotkniesz twarzy klienta. Powinien być konkretny, rzeczowy i szybki.

Przykładowe pytania:

Czy dziś czuje się Pani/Pan całkowicie dobrze?
Czy występuje gorączka, infekcja, ogólne osłabienie?
Czy w ostatnich dniach stosowano antybiotyk?
Czy skóra była opalana lub wystawiona na silne słońce?
Czy są aktywne zmiany ropne, opryszczka, rany?
Czy ostatnio wykonano zabiegi medycyny estetycznej?
Czy skóra reagowała alergicznie na kosmetyki lub detergenty?

Jeśli istnieje ryzyko – zabiegu nie wykonujemy.

Przykład z praktyki:
Klientka przyszła na zabieg kwasem migdałowym, ale przyznaje, że „trochę boli ją gardło i ma stan podgorączkowy”. To przeciwwskazanie.

ETAP II: Wywiad właściwy – gdy skóra jest oczyszczona i widoczna

To moment, w którym wykonujesz demakijaż i przy świetle lampy bezcieniowej rozpoczynasz rozmowę diagnostyczną.

Zbierasz informacje o:

1. Dotychczasowej pielęgnacji

jakich produktów używa,
jak często,
reakcje skóry,
najczęstsze błędy pielęgnacyjne.

2. Stylu życia

stres,
sen,
aktywność,
używki,
klimatyzacja/pyl/wiatr,
częste podróże.

3. Żywienia i układu pokarmowego

nawodnienie,
dieta,
problemy trawienne.

4. Chorób przewlekłych i leków

tarczyca,
insulinooporność,
zaburzenia hormonalne,
AZS, ŁZS, trądzik różowaty,
leki hormonalne, retinoidy.

5. Alergii

pokarmowe,
kontaktowe,
kosmetyczne,
na detergenty.

6. Oczekiwań

Najważniejsze pytanie całej wizyty:
„Co chciał(a)by Pani/Pan osiągnąć dzięki zabiegom?”

To tutaj dowiadujesz się, dlaczego skóra wygląda tak, jak wygląda.

Na przykład:

przetłuszczanie może wynikać z przesuszenia,
trądzik – z diety i stresu,
ziemistość – z palenia,
rumień – z reakcji na ciepło, wysiłek, kosmetyki lub stres.

Jak rozmawiać, żeby klient powiedział prawdę?

Kosmetyczka musi stworzyć atmosferę zaufania, bez oceny i bez presji.

Zaczynamy od tematów neutralnych: zawód, hobby, plan dnia.

3. DIAGNOZA KOSMETYCZNA – JAK WYGLĄDA W PRAKTYCE?

Diagnoza skóry to ocena jej cech, funkcji i problemów przy użyciu:

wzroku,
dotyku,
lampy bezcieniowej z lupą,
testów manualnych,
aparatury diagnostycznej.

Diagnozę wykonujemy zawsze:

po dokładnym demakijażu,
na czystej, niepodrażnionej skórze,
w świetle dziennym lub pod dobrą lampą.

3.1 Diagnostyka bezprzyrządowa – sztuka patrzenia i dotykania

Obserwacja wzrokowa

Analizujemy:

naskórek,
kolor,
naczynia,
pory,
strefy problematyczne.

Ocena dotykowa

Dotyk pozwala określić:

temperaturę,
napięcie,
grudki,
przesuszenie/przetłuszczenie,
obrzęki,
zrogowacenia.

Testy manualne

Diaskopia – ocena mikrokrążenia.
Metoda wałeczkowa – grubość skóry.
Test szczypania – elastyczność.
Dermografizm – reakcja skóry.

3.2 Diagnostyka aparaturowa – obiektywne potwierdzenie

Lampa Wooda
Korneometr
Tewametr
Sebumetr
Profilometr
Ekstensometr / Kutometr

4. Cechy skóry – co dokładnie oceniamy?

Cecha skóry	Jak oceniamy okiem/dotykiem?	Aparatura
Karnacja	odcień, rumień, przebarwienia	lampa Wooda, kolorymetr
Nawilżenie	ściągnięcie, łuszczenie, matowość	korneometr, tewametr
Przetłuszczenie	połysk, poślizg	sebumetr
Elastyczność	test szczypania	ekstensometr, kutometr
Grubość skóry	metoda wałeczkowa	—
Gładkość (rzeźba)	grudki, pory, blizny	profilometr
Odczyn (pH)	rumień, podrażnienie	pehametr
Wrażliwość	dermografizm	—

5. Reakcje skóry – komunikat, który trzeba umieć odczytać

Dermografizm
Rumień natychmiastowy
Rumień opóźniony
Łuszczenie
Zaskórniki otwarte
Zaskórniki zamknięte
Teleangiektazje

6. Karta klienta -mapa pielęgnacji i dokument, który chroni kosmetyczkę

Karta klienta jest:

dokumentacją zabiegową,
zabezpieczeniem prawnym,
analizą postępów,
podstawą planowania terapii.

Powinna zawierać:

dane, zgody, RODO,
przeciwwskazania,
pełny wywiad,
ocenę cech skóry,
plan zabiegowy,
pielęgnację domową,
notatki z kolejnych wizyt.

7. Etapy diagnozy – pełny algorytm profesjonalny

powitanie i rozmowa wprowadzająca
wywiad bezpieczeństwa
demakijaż
wywiad pogłębiony
diagnostyka wzrokowa
diagnostyka dotykowa
testy manualne
diagnostyka aparaturowa
analiza danych
omówienie zaleceń
wpis do karty klienta

8. Najczęstsze błędy w diagnozie (i jak ich unikać)

szybka diagnoza „na oko”
sugerujące pytania
złe światło
brak pytań o leki
pomijanie szyi i dekoltu
brak analiz chorób przewlekłych
traktowanie diagnozy jak formalności

9. Co daje dobrze przeprowadzona diagnoza?

Dla kosmetyczki:

bezpieczeństwo,
profesjonalizm,
przewidywalne efekty,
zadowolony klient.

Dla klienta:

poczucie zaopiekowania,
realne efekty,
plan działania zamiast chaosu.

Podsumowanie

Diagnostyka kosmetyczna to sztuka łączenia wiedzy z obserwacją, uważnością i zrozumieniem człowieka, który siedzi przed Tobą. Im lepiej rozumiesz skórę — tym skuteczniej możesz jej pomagać.

To rozdział, który warto przeczytać wiele razy — bo im więcej praktyki, tym bardziej zauważysz, jak wiele mówi skóra.

Blog